Machina poliendi [1] constat ex elementis fundamentalibus, ut basi, patina, panno poliendi, operculo poliendi et operculo. Motor basi affixus est, et manicula conica ad discum poliendi figendum per cochleam cum axe motoris connectitur. Pannus poliendi disco poliendi ferrula affigitur. Postquam motor per interruptorem in basi accenditur, specimen manu premi potest ad discum poliendi rotantem poliendum. Liquor poliendi, per processum poliendi additus, in laminam quadratam iuxta machinam poliendi [1] positam per tubum exhauriendi in alveolo plastico basi affixo infundi potest. Operculum et operculum poliendi sordes et alia detrita in pannum poliendi incidere prohibent cum machina non in usu est, quod effectum usus afficit.

Materiae poliendae ad materias iaciendas, vitrum, metallum, corium, semiconductores, plastica, gemmas, jadem, chalybem inoxidabilem terendum et poliendum adhibentur.

Exempli gratia, politura vitri perficitur utens mixtura pulverulenta oxidi ferri rubri, dioxidi stanni, oxidi aluminii, oxidi cerii, carbonatis strontii, cretae, argillae, terrae diatomeae, et similium.

Unguentum solidum ad metalla et plastica polienda.

Quattuor genera pastarum poliendarum vulgo adhibentur.

(1) Pasta alba poliendi. Ex calce, acido stearico, acido pingui, lacca, butyro, oleo ovino, cera alba, et cetera fit. Ad poliendum nickelum, cupreum, aluminium et bakelitam adhibetur.

(2) Pasta flava poliendi. Ex pulvere feldspathico et lacca, acido pingui, resina, flavo dan, calce, et pulvere rubro terrestri constat. Ad poliendum cuprum, ferrum, aluminium et bakelitum adhibetur.

(3) Pasta politoria viridis. Ex mixtura acidi pinguis et viridis oxidi chromii facta, ad poliendum chalybem inoxidabilem et chromium adhibetur.

(4) Pasta rubra politoria. Ex acido pingui, cera alba, oxydo ferreo rubro, et cetera constat. Ad poliendum adhibetur ante incrustationem metallorum et ad poliendas materias, ut aurum et argentum, lucem reddentes. Machina politoria praecipue machinam vibratoriam et machinam manualem traditionalem habet.

​